My 2 Cents: Peach, please.

Εδώ και λίγες μέρες γίνεται ένας μικρός χαμούλης στα social media σχετικά με ένα νέο.. social media! Σοσιαλμιντιοσέψιο. Το όνομα αυτού Peach, και οι λειτουργίες του πολλές και διάφορες, αλλά ταυτόχρονα απλές. Το user interface και ο τρόπος που συνδέονται οι χρήστες μεταξύ τους θυμίζει έντονα το Snapchat, και μπορεί κανείς να γράφει τα απωθημένα του όπως ακριβώς θα έκανε στον τοίχο του στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram. Απλά μαζεμένα. Το ερώτημα είναι αν το κάνει σωστά, και αν αξίζει.

Αρχικά μας ζητά να κάνουμε τα πρώτα μας post, δειλά δειλά, χωρίς να έχουμε κάποιον φίλο να τα δει. Γιατί έτσι, μην γίνουμε και ρόμπα. Σαν UI φαίνεται να είναι αρκετά εύκολο και βολικό. Κείμενο, τετράγωνες φωτογραφίες αλά Instagram και διάφορες άλλες πληροφορίες που μπορεί να συμπεριλάβει κανείς σε μία δημοσίευση, από τα βήματα που έκανε εκείνη την ημέρα μέχρι και την τοποθεσία του.

Θα εστιάσω λίγο περισσότερο στο κυριότερο πρόβλημα που αντιμετώπισα. Είναι ένα νέο social media, δεν το ξέρει αρκετός κόσμος, και δύσκολα θα μπω στη διαδικασία να “διδάξω” στους φίλους μου για το τι πρόκειται και να τους πείσω να δημιουργήσουν λογαριασμό. Το πρόβλημα, λοιπόν, αφορά την εύρεση φίλων. Ο μόνος τρόπος να το κάνεις είναι μέσω των επαφών σου. Οκ, ας προσπαθήσω. “Πρόβλημα μεγάλε. Δεν καταλαβαίνω τον αριθμό σου.” …Δεν έχει φίλους για τον κύριο Καλαμάρη. Θα μου πείτε το ίδιο έγινε και με το Snapchat και τα πηγαίνει μια χαρά, δεκτό. Βέβαια, αυτό το σκηνικό αλλάζει όταν κάνεις add τον πρώτο σου φίλο, και στη συνέχεια μπορείς να δεις φίλους φίλων. Ανάμεικτα συναισθήματα.

Έστω λοιπόν ότι βρέθηκε ένας φίλος και αρχίζει η αλληλεπίδραση. Όπως και στα περισσότερα social media, έτσι και εδώ βρίσκουμε τις επιλογές των like και των σχολίων για κάθε δημοσίευση. Εκτός από αυτά, η μόνη πιο “private” αλληλεπίδραση μεταξύ χρηστών είναι μια ιδιαίτερα περιορισμένη λίστα από έτοιμες φράσεις που συνοδεύονται από το αντίστοιχο emoji.

Αυτό που κάνει κάπως πιο.. ξεχωριστό το Peach δεν είναι άλλο από τα ειδικά commands που προσθέτουν άμεσα πληροφορίες στη δημοσίευση ενός χρήστη. Μερικές από αυτές είναι να δείξει κανείς το ποσοστό της μπαταρίας (γράφοντας battery), τον καιρό (γράφοντας weather), την τοποθεσία σου,  μια βαθμολογία, ακόμα και να προσθέσει gifs. Το τελευταίο ίσως είναι και το πιο δύσχρηστο, μιας και η περιήγηση ανάμεσα στα gifs το μόνο που καταφέρνει είναι να ταλαιπωρήσει. Από την άλλη, έχουμε και κάποιες λειτουργίες που είτε μπορεί να μην υποστηρίζονται από τη συσκευή είτε δεν είναι έτοιμες, όπως για παράδειγμα το movement που δεν υποστηρίζεται από το iPhone 5C όπου και δοκίμασα την εφαρμογή, αλλά ούτε και η αναγνώριση τραγουδιού όσο φοράς ακουστικά (αν και αυτό θα προστεθεί σύντομα σύμφωνα με τους ίδιους).

Αυτά πάνω κάτω. Ίσως είναι νωρίς για να κρίνει κανείς, αλλά το Peach θα μπορούσε να γίνει ένα πιο “προσωπικό” Facebook/Twitter που έχεις καθαρά για το παρεάκι σου, αν σκεφτεί κανείς πως δεν μπορείς απλά να ψάξεις για χρήστες. Τρόπος σύνδεσης με άλλους αλά Snapchat, χρήση αλά Twitter. Το χρειαζόμασταν; Σίγουρα όχι, αλλά φαίνεται διασκεδαστικό. Μπορεί να αντικαταστήσει κάποιο από τα υπάρχοντα Μέσα; Πάλι όχι, αλλά ίσως μπορέσει να βρει χώρο στο ήδη στριμωγμένο κύκλο των social media και να μην χαθεί όπως το Ello (ίσως επειδή είναι mobile-based).

Comments: New-Gen UI – PS4

 

“Κάλη-καλη-καλη-καλησπέρα.”

Καλώς τα παιδιά. Καλή χρονιά και όλα τα σχετικά, ξέρετε εσείς. Το σημερινό άρθρο αφορά τα User Interfaces των κονσολών νέας γενιάς, δηλαδή Wii U, PS4 και Xbox One. Νέας που λέει ο λόγος, μιας και τα PS3/360 έχουν εξαφανιστεί από τις νέες κυκλοφορίες με εξαίρεση τα ποδοσφαιράκια και τους Ιαπωνικούς τίτλους και αυτό επειδή οι Ιάπωνες δεν λένε να αφήσουν πίσω τους το PS3. Ας ξεκινήσουμε με το μηχάνημα με τις περισσότερες πωλήσεις.

Τρίγωνα Τετράγωνα Κύκλοι και… βουνά.

Πλεϊστέσχιο 4. Αυτή η εξαιρετική κονσόλα που έχει στόχο να ξεπεράσει τις πωλήσεις του PS2 έχει αυτό το καταπληκτικό User Interface. Για όσους δεν γνωρίζουν, το UI του PS4 αποτελείται από δύο κύριες γραμμές περιήγησης. Στην πρώτη ο χρήστης περιηγείται ανάμεσα σε επιλογές προβολής τροπαίων, φίλων, ειδοποιήσεων κ.α. Στη δεύτερη και σημαντικότερη, ο χρήστης ασχολείται με πολλά μεγάλα κουτάκια που αποτελούν τις εφαρμογές/τίτλους που έχει εγκαταστήσει. Καλά μέχρι εδώ, τι μπορεί να πάει στραβά;

Έλα που πήγε. Η μπάρα που παρουσίαζε τις εγκατεστημένες εφαρμογές ήταν ατελείωτη. Κυριολεκτικά. Όσες εφαρμογές είχες τόσα κουτάκια εμφάνιζε. Κάποια στιγμή η Sony κατάλαβε πως αυτό δεν είναι καθόλου πρακτικό (υπάρχει θεός), και περιόρισε τη μπάρα αυτή στις 15 εφαρμογές, με τις υπόλοιπες να εμφανίζονται κάτω από την επιλογή “Library”. Που και εκεί τα πράγματα είναι κάπως χαοτικά, και αυτό επειδή εμφανίζονται πολλοί τίτλοι μαζεμένοι με αποτέλεσμα να κουράζει στο μάτι, και χωρίς να σου δίνεται η επιλογή να αφαιρέσεις στοιχεία (μα να μου δείχνει ακόμα για το demo του FIFA 14;).

Αρκετά αρνητικά για το sorting, ας πάμε στα θετικά. Βασικά δεν έχω τίποτα εδώ, μόνο το ότι μου αρέσει πολύ όταν πατάς το κάτω βέλος του d-pad και εμφανίζονται πληροφορίες σχετικά με τον τίτλο όπως την πρόοδο σου, τι τρόπαιο πήρε η κυρά Γωγώ κτλ. Δίνει μια όμορφη νότα στην περιήγηση.

Τελικά; Καλό ή μάπα;

Θα μπορούσε να πει κανείς πως το user interface που ετοίμασε η Sony για το PlayStation 4 είναι καλό, αλλά θέλει ακόμα αρκετή δουλειά (όπως και το γράψιμο μου). Είναι όμορφο, απλό και σχετικά γρήγορο, αλλά πολλές φορές μπορεί να αποδειχθεί δύσχρηστο και κουραστικό. Αυτό που θα μπορούσε να κάνει πιο εύκολη και ευχάριστη την εμπειρία μας στην περιήγηση του PS4 είναι οι φάκελοι και τα pinned apps που θα έπρεπε να είναι διαθέσιμα από την πρώτη μέρα. Όπως και να’χει, ελπίζω η Sony να εργάζεται πάνω σε αυτό (αν όχι ολοκληρωμένο lifting του UI) και να έχουμε νεότερα σύντομα.

Tribute: PS Vita

H Sony πριν λίγες μέρες ανακοίνωσε πως δεν υπάρχουν πλάνα για νέους first-party τίτλους στο PS Vita. Χοντρή μαχαιριά. Μαζί με τη μαχαιριά που έδωσε πριν ένα μήνα πως δεν θα υπάρξει σύντομα κάποιος διάδοχος. Μαζί με τη μαχαιριά που έδωσε πριν τέσσερις μήνες πως έχει σταματήσει η ανάπτυξη AAA τίτλων. Μαζί με τη μαχαιριά που έδωσε όταν μετέφερε το Tearaway στο PS4. Μαζί με τη μαχαιριά που έδωσε όταν ανακοίνωσε το Gravity Rush 2 αποκλειστικά για το PS4. (ξέρω, πηγές και κακό, αλλά να μιλάμε με γεγονότα)

Ρε γκασμάδες… Μας δουλεύετε; Χρειάζεται τόση προώθηση ο θάνατος ενός προϊόντος;

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. To PS Vita κυκλοφ- εντάξει. Δεν θα σας το κάνω και Wikipedia. Από το 2012 που η Sony διέθεσε τη νέα της φορητή κονσόλα όλοι είχαν ενθουσιαστεί. Οι δυνατότητες της πολλές και το hardware αρκετά ισχυρό. Με γνωστές σειρές όπως το Uncharted να κάνουν την εμφάνιση τους όλοι πίστευαν πως το Vita αποτελεί άξιο διάδοχο του PSP. Η αλήθεια είναι πως όλα φαινόντουσαν λαμπρά με τίτλους όπως το ΙnFamous και το Bioshock να αναμένονται στο μέλλον.

Και μέχρι ένα σημείο το πίστευε και η ίδια η Sony (παρόλο που οι πωλήσεις ήταν μέτριες, ίσως και κακές) ανακοινώνοντας το Καλοκαίρι του 2014 πως υπάρχουν πααααααρα πολλοί τίτλοι υπό ανάπτυξη. Σας λέει κάτι το έτος; Ναι. Ω ναι. Ήταν το έτος που κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου της Sony, η εταιρία το έκλασε πανηγυρικά αναφέροντας απλά πως “αποτελεί βασικός πυλώνας” και πως “υπάρχουν πάνω από 100 τίτλους υπό ανάπτυξη”. Φανταχτερό ε; Ε; Ε; Ναι. Όχι. Πολύ shady. 100 τίτλοι και δεν μας αναλύεις κανέναν; Οκ, έχεις το PS4, δείξε τα μετά, ένα trailer, ένα κάτι. ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΓΙΟΥΤΟΥΜΠ.

Εεε να μωρέ, λίγο η κυκλοφορία του PS4, λίγο η ναυτία στο marketing για το πως να πλασάρουν μια κονσόλα στο κοινό που πλέον ασχολείται με το mobile gaming, λίγο που έβρεξε προχθές, έκαναν τους μεγάλους και σημαντικούς τίτλους της κονσόλας να ακυρωθούν (δεύτερο Uncharted, τα InFamous και Bioshock που αναφέρθηκαν πριν και άλλα). Και γενικότερα να μπει η κονσόλα στην άκρη.. Τόσο άκρη που έπεσε από τα γραφεία της εταιρίας και του έριξε χώμα από πάνω ένα σκυλάκι που περνούσε.

Τι με βρίζετε μωρέ; Εντάξει, δίκιο έχετε. Η Sony έχει κάνει αξιόλογες προσπάθειες να δώσει νέο νόημα στο PS Vita. Το Remote Play. Μόνο. Και την υπηρεσία Cross-Buy γιατί αλλιώς δεν θα αγόραζε κανείς τις εκδόσεις του Vita.. Ε, αυτά. Και δεν λέω, έτυχε να χρησιμοποιήσω πολλές φορές το remote play για διπλό ή επειδή η τηλεόραση ήταν πιασμένη, αλλά το πράγμα θέλει δουλειά και η κονσόλα σίγουρα δεν αποτελεί ένα ακριβό χειριστήριο.

Την κατάσταση σώζει μία μόδα. Μία μόδα που έγινε λατρεία… των μεγάλων εταιριών. Μία μόδα που μας πετάνε στη μάπα κάθε μήνα ως το γαμάτο δώρο των συνδρομών. Μία μόδα που δίνει πράσινο φως κάθε μέρα σε χιλιάδες σαβούρες και ελάχιστα διαμάντια στο Steam. Ινδιάνικα παιχνίδια. Τι; Δεν σημαίνει αυτό το indie; Τέσπα. Ινδιάνικα παιχνίδια λοιπόν. Τον ορισμό τον ξέρετε, βαριέμαι να τον γράψω.

Σε συνδυασμό λοιπόν με το cross-buy και το Instant Game Collection του PS Plus, κάθε μήνα δίνονται τουλάχιστον δύο τίτλοι για το PS Vita και από εκεί και πέρα μπορεί να φτάσει και τους 5 λόγω cross-buy. Με λίγα λόγια χτίζεται μία μεγάλη συλλογή από ινδιάνικους τίτλους χωρίς να το θες. Να λες όχι και να σου δίνουν. Γενικότερα, μπορεί να παρατηρήσει κανείς πως πολλοί τίτλοι που κυκλοφορούν στο PS4 και αποτελούν ινδιάνικες παραγωγές κυκλοφορούν αυτόματα και στο PS Vita. Θετικό, sure, αλλά είναι αρκετό;

Σκάσε μωρέ λες και είναι Μεγάλη εβδομάδα.

Πάμε στο σήμερα. Οι τελευταίες μεγάλες παραγωγές της Sony ήταν το Tearaway και το Freedom Wars, δύο αρκετά καλοί τίτλοι που δεν τα κατάφεραν στις πωλήσεις και δεν φαίνεται να προσπαθεί ξανά. Οι μεγάλες σειρές που έκαναν την εμφάνιση τους στο PSP δεν είπαν ούτε ένα γεια στο PS Vita (Gran Turismo, Tekken, Monster Hunter, GTA κ.α.). Σήμερα κανένας δεν έχει λόγο να αγοράσει το PS Vita, εκτός αν είναι οπαδός των indie, έχει ενεργή συνδρομή και παίζει συχνά on the go. Και ούτε. Γιατί να μην προτιμήσει το κινητό του που πλέον μπορεί να παίξει και San Andreas; Ρε παιδιά, τελικά σε ποιον απευθύνεται το Vita;

Όπως και να’χει, η υποστήριξη για αποκλειστικούς τίτλους έχει μειωθεί δραματικά στον κόσμο μας. Και λέω στον κόσμο μας γιατί όπως κοιτάτε τον χάρτη, ναι, βρείτε την Ελλάδα. Λίγο δεξιά τώρα. Και άλλο ρε, ποια Τουρκία; Και άλλο. Ε κάπου εκεί. Κάπου εκεί είναι η Ιαπωνία. Η Ιαπωνία που τιμά ιδιαίτερα τις φορητές κονσόλες και μάλιστα προσφέρει πολλούς αποκλειστικούς τίτλους στη φορητή κονσόλα της Sony.

Ξέρω, ξέρω, πρώτο tribute, σας κούρασα. Τελειώνει όπου να’ναι.

Το παιχνίδι τελείωσε για την Sony και τα φορητά συστήματα. Για την ώρα. Σύμφωνα με τους ίδιους -που όλο και κάτι θα ξέρουν- δεν υπάρχει το κατάλληλο κοινό για να υποστηριχθεί μια τέτοια (νέα) κονσόλα. Πολλές ιδέες στροβιλίζουν στο κεφάλι μου για το πως θα μπορούσε να πετύχει μια φορητή κονσόλα, από οποιαδήποτε εταιρία. Μία όμως είναι η κυριότερη. Θυμάστε για μια μόδα που έγραφα παραπάνω; Ε μια φορητή κονσόλα βασισμένη πάνω σε αυτή. Ξεκάθαρος στόχος και προώθηση του προϊόντος. Σωστή τιμή. Βουαλά. Ίσως να γίνει από κάποιους, ίσως και όχι. Ίσως το portable gaming να είναι πλέον το mobile gaming, ίσως και όχι. Όπως και να’χει δεν μπορείς να τα κάνει κανείς όλα χωρίς τα αγαπημένα μας κουμπάκια.

Το μόνο σίγουρο είναι πως το PS Vita έχει μια μεγάλη ταφόπλακα από πάνω του η οποία δεν λέει να σφραγιστεί χάρις στα indie και τις διάσημες παραγωγές τρίτων όπως τη σειρά Danganronpa (η οποία κάνει επίσης το άλμα στο PS4).

Comments: PS4 Survey 2015

Όσοι ενημερώνεστε τακτικά θα είδατε πως η Sony έστειλε για άλλη μία φορά ένα ερωτηματολόγιο στα μέλη του PlayStation Voice. Διαβάζω τους τίτλους των ειδήσεων και το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι αν είναι αναπαραγωγή παλαιότερης είδησης.

Ας δούμε ποια θέματα θίγει το φετινό ερωτηματολόγιο.

Oκ ρε παιδιά, ξέρω, κράζω πολύ. Αλλά βλέπω ήδη δύο από τα παραπάνω να υπάρχουν και στο ερωτηματολόγιο του 2014. Bad luck, please try again..?

Κάπου εδώ προσπαθώ να καταλάβω τι ΔΕΝ έχει καταλάβει η Sony. Το να σου πετάει notification όταν συνδέεται ένας φίλος σου και το να έχεις τη δυνατότητα να αλλάξεις το όνομα σου στο PSN είναι από τα πιο διάσημα requests που έχουν οι χρήστες της υπηρεσίας. Και με ρωτάς ξανά; Θες επιβεβαίωση; Καθώς τα περνάω άλλη μια γύρα βλέπω πως ρωτούν ξανά για το αν θέλουμε και άλλη αύξηση μελών στο party chat. Και Store Wishlist προστέθηκε πρόσφατα, σωστά;

Όπως και να’χει, το νέο ερωτηματολόγιο μας ρωτά κυρίως για PS1/PS2 Classics (ελπίζω να μην χρειαστεί να τα πληρώσω ξανά) και οργάνωση του χώρου στο XMB (καλύτερο library, folders και τα λοιπά). Το θέμα είναι πως ο κόσμος στη νέα έκδοση θέλει αυτά:

Παντοδύναμο Paint.

Γι’αυτό σε παρακαλώ αγαπητή Sony, μην μας ζαλίζεις άλλο, ξεβολέψου από τον καναπέ σου και κάνε κάτι σε αυτή τη γενιά γιατί μπορείς να κάνεις παπάδες και δεν κάνεις τίποτα.

Welcome

Hello και καλώς ήρθατε στο Point of No Return. Μέσα από το συγκεκριμένο blog σκοπεύω να καταγράφω τις απόψεις μου για την επικαιρότητα κυρίως για την βιομηχανία των video games, αλλά και της τεχνολογίας γενικότερα, όπως για παράδειγμα των smartphones. Όλες οι απόψεις είναι καθαρά προσωπικές και σίγουρα θα υπάρξουν άνθρωποι που θα διαφωνήσουν. Μπορείτε πολύ απλά να διαφωνήσετε στα σχόλια ή να κλείσετε το παράθυρο.

Το πήρα πολύ σοβαρά, ε; Θα χαλαρώσω που θα πάει. Και επειδή δεν τα έχω με τα intros και τα σχετικά σας αφήνω εδώ για την ώρα.

Till next time.